Google'ın Derebeylik Oyunu Ingress

Öncelikle belirtmek gerekir; gerçek harita üzerinden oynanan, sevdiğimiz, sürekli takıldığımız yerlerin, hatta belki de kendi evimizin bile önemli bir rol alabileceği bir oyun olarak ingress, oyunun senaryosunu gerçek hayatla bütünleştirme bakımından gerçekten çok başarılı. Ayrıca Google’ın bu oyunu Google Maps’ı optimize etmek için çıkarması ve bu sırada oyuncuların lokasyon bazlı kullanıcı profillerinden bir veri bankası toplaması gerçekten dahice bir girişim. 

Bir “enlightened” oyuncusu olarak yaşadığım deneyimler oldukça ilginç ve bir o kadar da keyif vericiydi. Oyunda portal ele geçirmek için hayatımda hiç gitmediğim ve bilmediğim yerlere adım attım. Özellikle Sirkeci ve Maltepe semtlerinde hiç bilmediim yeni tarihi yerler keşfettim. Ayrıca o portalları alabilmek için tamamen o yapının yanına gitmem gerektiği için o yapının da içine kadar girmiş oldum. Kısacası oyunu oynarken siz aynı zamanda bir turistsiniz. Hatta portal almaya çalışırken önünüze eğilmiş oyuna odaklanmışken birden bire o portalı almaya çalışan başka bir oyuncuyla çarpışma ihtimaliniz çok yüksek! Hem de bu kişi “resistance” grubundan ise silahlar çekiliyor… Bir diğer özelliği ise oynayan kişi için gerçek bir spor sebebi. Yok şu kadar metre kaldı yok bu kadar metre var derken bir bakmışsınız kilometreler yapmışsınız. Zaten oyuncu profilinde kaç km yürüdüğünüzü gösteriyor. Oraya baktığımız zaman gerçekten bu kadar yürüdünüz mü diye kendinize sormadan edemezsiniz. Ancak şunu da belirtmek gerekir, Ingress tam bir zaman hırsızı. Şuraya gelmişken dur burayı da alayım derken bir bakmışsınız hava kararmaya başlamış, taksiler gece tarifesini açmış bile! Gerçekten cidd anlamda insanın vaktinden alıyor, bu nedenle Ingress aslında boş adam seviyor. Günlük plan içerisinde yaşayan ve planlı hareket eden birisinin oyunda kendini geliştirmesi imkânsız. Sadece yol üstünden gittiği yerlerde ele geçirecek portal var ise, onlarda çok güçlü adamların elinde değil ise ele geçirme olasılığınız var. 

Güçten bahsetmişken, oyunda seviye atlamak da buna bağlı. Yani eğer oyun için zaman ayırır ve tüm İstanbul’u dolaşmayı göze alırsanız eğer, bulunduğunuz takımda seçkin bir asker olmayı başarırsınız. Ancak sadece yolda denk gelen portallar ile yetinirseniz, işiniz gerçekten zor. Level 3 sonrasına geçmeniz hayal gibi bir şey olur. Ama insanda ilginç bir hırs ve mücadele duygusu da uyanmıyor değil. Dünya çapınca oynanan bir oyunda 2 dişli takımdan birisine üyesiniz ve işgal ettiğiniz yerler sizin renginizi alıyor. Sadece bu görüntü bile sizin egonuzu okşamaya yeterli. Kendinizi o takımın parçası olarak hissetmek ve katkıda bulunduğunuzu bilip o bölgeyi sahiplenme duygusuna kapılmak gerçekten insanda inanılmaz bir haz oluşturuyor. Bundan kesinlikle eminim, birinci seviyede ilk defa portal alan bir oyuncu telefonda screen shot alıp grubuyla paylaşıp altına “ bu bölge bizim!” diye thug life tribine girmesi kaçınılmaz. Bu nedenle oyunun oynayan kişi üstünde oluşturduğu psikolojik etki de gerçekten mükemmel etkili. Kısacası, oyun sayesinde veri toplayan Google memnun, gerçek harita üzerinde oyunun tadını çıkaran oyuncular da memnun…

                                                                                                Furkan ÖZDEMİR